Situatie in Nicaragua onveranderd, geweld houdt aan.

Wegblokkades, vreedzame marsen, moeizame dialoog, de roep van veel Nicaraguanen om meer democratie en het aftreden van het presidentspaar, geweld, censuur, steunbetuigingen aan de Sandinisten en het presidentiële paar, verklaringen dat er een complot van rechts is dat criminelen aan de macht wil helpen en de goede daden van de overheid teniet wil doen… Veel tegenstrijdigheden die sinds 19 april de dagen in Nicaragua tekenen en het moeilijk maken in de pers en social media het kaf van het koren te scheiden. Toch willen we proberen de situatie sinds april kort te beschrijven.

De Inter-Amerikaanse Commissie voor de Mensenrechten (CIDH) en Amnesty International publiceerden beiden een rapport over de situatie in het land; die logen er niet om. In beide rapporten wordt gesteld dat de overheid en aan hen gelieerde ordetroepen zich deze dagen ruim bedienen van repressie, intimidatie, het verdoezelen van bewijzen en geweld tegen de protesterende bevolking van Nicaragua, die vreedzaam wil demonstreren en (merendeels) ongewapend is.
De rapporten werden geschreven in de eerste periode van de opstand (ongeveer tot half mei). Toen al werden er meer dan 70 dodelijke slachtoffers gemeld en vele honderden gewonden, zoals bijvoorbeeld te lezen is in een samenvatting van het rapport van CIDH.
Op 30 mei, de dag waarop men in Nicaragua Moederdag viert, vond er wederom een grote mars plaats in het land. Moeders van kinderen die in de periode ervoor waren gedood, mishandeld of vermist, gingen de straat op, gesteund door veel Nicaraguanen. Het optreden van de politie en andere ordetroepen was hardhandig met als gevolg nog meer doden en gewonden. De overheid publiceerde daarop op 31 mei een verklaring, waarin het geweld wordt veroordeeld en de bevolking wordt opgeroepen mee te werken aan de nationale dialoog, verzoening en vrede.
Het Europees Parlement publiceerde op dezelfde dag ook een verklaring waarin het geweld, de repressie en de censuur door de overheid worden veroordeeld. Ook wordt de regering opgeroepen verkiezingshervormingen door te voeren, een onafhankelijk onderzoek toe te staan, waarin de gewelddadigheden in het land kunnen worden onderzocht, en het herstel van vrije meningsuiting.

Het protesterende volk is vastberaden, het presidentiële paar en hun aanhangers ook. Wat deze gevaarlijke cocktail voor gevolgen voor Nicaragua gaat hebben, moet de toekomst uitwijzen.

Op dit moment reist er een kleine delegatie door Europa, afkomstig van drie Nicaraguaanse universiteiten, die aandacht vraagt voor de gebeurtenissen. In het kader daarvan wordt er op 10 juni een Mars voor Rechtvaardigheid en Vrijheid georganiseerd in verschillende landen tegelijkertijd. In Nederland vindt deze plaats in Den Haag van 15.00-17.00 uur. De start is bij het Vredespaleis.
De dag erna, 11 juni, is er een bijeenkomst bij het CEDLA in Amsterdam (Roetersstraat 33, Amsterdam, zaal 2.02): ‘Dialogues with Civil Society: Understanding the Protests in Nicaragua’ van 15.30-18.00 uur. De Stedenband zal hierbij aanwezig zijn.